Day 1

Zo, eindelijk even tijd om te zitten voor het eerste nieuws uit NY! Hehe, wat een dagen waren het! Het voelt alsof ik hier al heel lang ben en alsof ik de mensen die ik gisteren en vandaag heb ontmoet al tijden ken. Ik heb echt leuke dagen achter de rug, maar eerst terug naar maandag.
Dus, maandag om 7 uur ging de wekker om op te staan en naar Schiphol te worden gebracht door pap en mam ☺. Nadat ze mij en het vliegtuig hebben uitgezwaaid tot die niet langer meer te zien was heb ik me vermaakt met een filmpje en ben ik daarna nog even aan de slag gegaan met de laatste studie dingen. De tijd vloog (letterlijk) voorbij. In het vliegtuig toen ik bijna in Amerika was bedacht ik me wat ik nou eignlijk van NY en de US verwacht.
‘Nu ik nog maar 45 min hoef te vliegen en al de Amerikaanse bodem onder me zie, bedenk ik me wat ik eigenlijk verwacht van Amerika/New York. Eigenlijk heb ik het vooroordeel best wel in mijn hoofd, van allemaal dikke mensen aan de ene kan en aan de andere kant dat het precies zo is als in films. Ik ben erg benieuwd!’
Het avondeten was best wel lekker (pasta met spinazie) en voor ik het wist was ik in JFK.
‘Savonds in het hostel had ik nog even een verslagje getypt van de rest van de dag:

Nou hehe. Ik ben in NYC. De vlucht ging erg goed, de tijd vloog voorbij. Het hele ‘gedoe’ kwam daarna pas. De douane viel mee met een uur wachten en een super vriendelijke meneer die geïnteresseerd was in wat ik allemaal in Amerika kom doen. Maar dan wat minder vriendelijk. Het voelt alsof je van plan bent een misdaad te begaan ofzo. Gelukkig duurde het maar iets van 1 minuut. Dus eindelijk het vliegveld uit. Daar kwamen allemaal aardige mannen op me af die me heel graag naar mijn bestemming wilde brengen. Een beetje te graag. En na de 1000en waarschuwingen van moederlief en de gedachte in mijn hoofd dat ik zelf capabel genoeg ben om mijn weg naar het hostel te vinden ging ik op zoek naar de ‘airtrain’. Die had ik al snel gevonden, alleen kon je nergens kaartjes kopen. Na 3 mensen vragen kwam ik er achter dat je dat pas achteraf doet (logisch). Stap twee was naar de metro uitdaging: bij de juiste halte eruit stappen. Status: faal. Na eerst helemaal naar Broadstreet in Manhattan te zijn gestuurd, ben ik weer terug gestuurd naar Broadstreet junction om vervolgens naar Marcy avenue gestuurd te worden (daar waar ik er daadwerkelijk uit moest). Even voor de verbeelding: dat is van links helemaal naar rechts, terug naar links en vervolgens weer een stuk naar rechts. Joepie. Moe en chagrijnig kwam ik om half 9 aan bij het hostel (wat 2.30 is Nederlandse tijd). Na het inchecken heb ik mezelf nog even wakker te houden tot half 10 en toen mocht ik eindelijk naar bed van mezelf. Wat een lange dag!